به گزارش خبر گزاری طراحان سرو به نقل ازخبرگزاری فارس ـ گروه مسجد و هیأت ـ امیرحسین کسائی: صدایش برای همه روزهداران و سحرخیزان رمضان آشناست؛ صدایی که در آخرین لحظات سحرگاه برای روزهداران پای سفرههای سحری، انس و الفت با خداوند را سالیان بسیاری است که رقم زده است؛ صدایی که دیگر زنگ آشنای سحرگاهان ما شده و با او زمزمه میکنیم «اَللّهُمَّ اِنّی اَسَئَلُکَ مِنْ نُورِکَ بِاَنْوَرِهِ وَکُلُّ نُورِکَ نَیِّرٌاَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ بِنُورِکَ کُلِّهِ…» ۲۳ بند دعایی که مرحوم استاد سیدقاسم موسوی قهار، صاف، رسا و با طمانینه پشت سر هم میخواند. نوایی که بعد از سالیان سال و شاید تکرارهایش توسط مناجاتخوانهای دیگر هنوز با صدای مرحوم موسوی قهار دلچسب و شنیدنیتر است.
مهمان چهار دهه سفرههای سحر
مرحوم استاد سیدقاسم موسوی قهار برای بسیاری از ایرانیان به عنوان مناجاتخوان سحرهای رمضان مشهور است؛ علیرغم اینکه او در مداحی، شاعری و قرائت قرآن هم ید طولایی داشت. او متولد سال ۱۳۲۷ خمین از توابع اصفهان بود که پس از مرگ سیدجواد ذبیحی که بهترین مناجاتخوان رادیو ایران در سالهای پیش از انقلاب بود، به رادیو راه یافت و اولین دعای سحر را در سالهای بعد از انقلاب برای رادیو و تلویزیون خواند و این اثر به عنوان یکی از آثار شاخص وی ماندگار شد و قریب به چهار دهه مهمان سفرههای سحر مردم بود.
این اثر ماندگار سبب شد تا وی به عنوان یکی از ادعیهخوانان در کشور مطرح و دعاهای مختلفی را بخواند که اغلب آنها ماندگار شدند.
دعای سحر با صدای استاد موسوی قهار
زندهیاد موسوی قهار به گفته خودش دعای سحر را به چند شکل اجرا کرده و در نهایت به اجرایی که امروز ما آن را میشنویم، رسیده است. او در این خصوص گفته است: «این دعا از دل برخاسته بود و بر دل نیز نشست. وقتی چیزی از دل برنخیزد، بر گِل مینشیند.»
چه شد که موسوی قهار ماندگار شد؟
او علاوه بر خواندن ادعیه مشهور ماه مبارک رمضان، دعاهای بسیاری از جمله دعاهای کمیل، عرفه، سمات، مجیر، فرج، جوشن کبیر، ابوحمزه ثمالی، مناجات شعبانیه، صلوات شعبانیه و … را هم اجرا کرده است.
دعای یا علی یا عظیم ماه رمضان با نوای مرحوم موسوی قهار
صوت حزین، ادای درست و صحیح کلمات، توجه به مفهوم دعا و تطبیق الحان با معانی از جمله ویژگیهای دعاخوانی استاد موسوی قهار بود که نوای او را ماندگار کرد. همچنین خلأ ادعیه در آرشیوهای صدا و سیما در آن زمان و نوآوری وی در سبک خواندن و تقلید نکردن از دیگر ادعیهخوانان وقت سبب شد تا نوای وی خیلی زود در اذهان مردم ثبت و ماندگار شود.
مداحی که شاعر هم بود
موسوی قهار علاوه بر ادعیهخوانی به عنوان مداح اهل بیت (ع) هم فعالیت داشت و شعر هم میسرود. حتی اشعارش در چند عنوان کتاب همچون «نسیم سحر» به چاپ رسیده است.
مداحی مرحوم موسوی قهار در ایام شهادت حضرت زهرا(س)
اشعاری از کتاب «نسیم سحر»:
امشب بیا یک لحظه در خلوتگهی، خلوت کنیم
آنچه به خلوت کردهایم، آماده جلوت کنیم
درمان درد عاشقی، اشک است وصل روی یار
با اشک عشق و عاشقی، معشوق را دعوت کنیم
آید مشامم بوی یار، امشب بیا در کوی یار
یک لحظه رو در روی یار، در خلوتی صحبت کنیم
برگو تو با نامحرمان، اینجا سوی محرمان
این محفل نامحرمان، پاکیزه و خلوت کنیم
لطف خدای «قهار» بر عاشقان پیوسته یار
دل را برای وصل یار، آماده وصلت کنیم
تصویری از عیادت حمید منتظر رئیس کانون مداحان استان تهران از استاد سیدقاسم موسوی قهار
عنایت امام رضا (ع) به مناجاتخوان سحرهای رمضان
اما موسوی قهار در برههای از زندگیاش در اواخر دهه ۸۰ با بیماری عجیبی مواجه میشود و صدایش را از دست میدهد. خود او در این خصوص گفته است: «یک روز متوجه شدم دیگر صدایم در نمیآید. صدایم پس زد. همان صدایی که ماه رمضان هر سال برای مردم پخش میشد. دکترها تشخیص دادند که تارهای صوتی سمت چپم فلج شدهاند. چند وقت بعد قدرت تکلم را هم از دست دادم. نمیتوانستم حرف بزنم و خیلی برایم سال سختی بود.»
او سال ۱۳۹۲ در گفتوگویی با فارس درباره بهبودی یکباره حنجرهاش گفت: در ابتدای بیماری در حرم «امام رضا (ع)» متوسل به امام رئوف شدم و گفتم:
به پیش روی رقیبان مرا خراب نکن
من و تمام بدیها، بدم خطاب نکن
هزار در زدم تا که به این در آمدم
تو را به جان جوادت مرا جواب نکن
پس از آن به لطف خدا و امام رضا (ع) در شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان صدایم باز شد و شروع به حرف زدن کردم. از اوایل ماه محرم به آرامی میخواندم، اما در شب اربعین «امام حسین (ع)» در هیأت محبانالرضا (ع) صدایم به طور کامل برگشت و اکنون مانند گذشته میتوانم بخوانم.
۸ تیرماه سال ۱۳۹۳ و در محفل قرآنی رهبر معظم انقلاب موسوی قهار در جایگاه قرار گرفت و درحالی که بسیاری از حاضران نگران بودند مبادا حنجرهاش یاری نکند، به زیبایی تمام شروع به مناجاتخوانی کرد و اشک حاضران را درآورد.
فیلم مناجاتخوانی موسوی قهار در محضر رهبر معظم انقلاب پس از شفا گرفتن از بیماری
سرطان حنجره، پایان کار صدای ماندگار سحر
موسوی قهار بعد از شفا گرفتن دوباره شروع به خواندن کرد و فعالیتهایش را از سر گرفت. او در آن زمان گفته بود: «الان فقط خواستهام این است که بعد از مرگم او را ملاقات کنم. دوست دارم اولین کسی که پس از مرگم میبینم، همان کسی باشد که سالهای سال با او راز و نیاز کردهام. دوست دارم آن شخص مولا علی باشد. دوست دارم مولا و امام حسین در جهان آخرت دستم را بگیرند.»
او چند سال پس از این ماجرا در سلامت زندگی کرد و آثار بسیاری هم از خود برجای گذاشت، اما از سال ۹۷ به دلیل عفونت ریه و مشکلات تنفسی باز به بیمارستان مراجعه کرد. همسر او میگوید: «همسرم از سال ۹۰ دو عمل و ۳۷ جلسه فیزیوتراپی انجام داد.» اما نهایتاً پزشکان بیماری او را سرطان حنجره تشخیص دادند.
تصویری از مراسم تشییع پیکر استاد موسوی قهار در خانه مداحان
استاد موسوی قهار براثر این بیماری و پس از عفونت در مجرای تنفسی در سن ۷۱ سالگی در ۱۷ آذرماه سال ۹۸ در بیمارستان امیراعلم تهران به رحمت ایزدی پیوست. پیکر آن مرحوم، آن سال از خانه مداحان اهل بیت روی دست مداحان، پیرغلامان و جامعه قرآنی کشور تشییع شد تا مناجاتخوان سحرهای رمضان در نهایت در کنار حرم سیدالکریم آرام گیرد.
پیکر استاد موسوی قهار در صحن دارالرحمه حرم عبدالعظیم حسنی(ع) آرام گرفته است. در این شبهای دلانگیز ماه مبارک رمضان، فاتحهای نثار روحش کنید.